Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2015

Τι μένει αλήθεια ορθό που να μη χάνεται….




Τι μένει αλήθεια ορθό που να μη χάνεται….

Αν  είναι να διαλέξω τι να κρατηθεί
Ας είναι τούτο
Μια ιδέα πίστης πως θα μαστε μαζί
σε τούτο το υπόστεγο
(κι ας μπάζει)
(κι ας μας νοτίζει ο καιρός)

Λέω
Θα μείνουμε μαζί
να λέμε
(ανάμεσα σε σιωπηλές κουβέντες)
Για όσα μας ξεπερνούν
Και όσα μας πονάνε

Να μου λες ησύχασε
Και να σου λέω δεν πειράζει


Θα μείνουμε μαζί
Να χουμε στις θυμωμένες μέρες
Το σκέπασμα
Που βάψαμε
Στης νιότης μας τον ήλιο
(θα μας ζεσταίνει πάντα)

Μας φοβερίζει το αύριο
Κράτα μου λίγο γέλιο για κουράγιο
Θα σου κρατώ αγάπη
Να βαδίσουμε


(αφιερωμένο για τη σημερινή και την κάθε μέρα)


Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2015

Λοιπόν;

Κυριακή και ποιος θα ετοιμάσει
Το ψητό για το μεσημεριανό φαΐ
Ποιος θα δεχτεί να πριονίσει ένα
Πόδι ή μια πλάτη για καλύτερα
Ποιος μια καρδιά θα βάλει στον
Πάτο του τραπεζιού να σταθεί
Ποιος θα κρεμάσει του αθώου
Το βλέμμα

Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2015

Θλίψη

Ποιος θα σου ζωγραφίσει
τη θλίψη
Ποιος θα σηκώσει το σφαγμένο
πρωί
Μια θηλιά στο μυαλό και σε
πνίγει αργά
κρατώντας ρυθμό για χορό
που δεν ξέρεις

Αχ χωματένιο μου ρόδο
Αχ αγκάθι της υγρής μνήμης


Μια αγκαλιά και δε σε χωρά
Μια λύπη και δε σε λύνει